Interview Intern Begeleider van de St Willibrordschool te Olst 

Interviewer: Jelle Muller

 

-     Hoe signaleren jullie dyslexie, en hoe handelen jullie daarmee?

 

In principe nemen wij geen standaard dyslexie screening af. Sommige scholen starten hier meteen aan maar wij beginnen hier niet mee omdat we eerst zelf kijken hoe de kinderen zich ontwikkelen binnen het lees- en schrijfonderwijs. 

 

Alle DMT en AVI gegevens worden vaak gecontroleerd. Dit doet de IB'er in samenwerking met onze adjunct directeur. Hier worden alle scores gecontroleerd en de leerlingen allemaal in de gaten gehouden. Dit gebeurt ook met de resultaten die elke keer uit de cito toetsen naar voren komen. Deze worden teruggekoppeld naar de ouders en worden met overdracht doorgegeven aan de leerkracht van het volgende jaar. Mocht het qua spelling slechter gaan dan wordt er een echte dyslexie screening afgegeven. 

 

 

-        Hoe signaleren jullie dyscalculie, en hoe handelen jullie daarmee?

 

Dyscalculie is bij ons op school een moeilijke omdat dit niet van tevoren gecontroleerd wordt. Er wordt gewoon gelet op de kinderen en net zoals bij spelling worden de cito- en toetsresultaten scherp in de gaten gehouden. Op deze manier wordt er constant gecontroleerd welke scores de kinderen behalen en als er dan iets misgaat kunnen de kinderen altijd na intern onderzoek doorgestuurd worden naar een extern bureau waar ze dyscalculie officieel kunnen en mogen vaststellen.

 

-        Wat zijn de mogelijkheden die jij als intern begeleider kan bieden wanneer een leerling onder het niveau presteert?


Als IB'er kan je leerlingen in de gaten houden. In het kort vertelt komt het erop neer dat leerlingen die bijvoorbeeld doorverwezen worden als er problemen zijn omtrent de eerder genoemde vraagstukken of als het gaat om gedragsproblemen. Als een leerling onder niveau presteert ga ik zelf eerst met de leerlingen aan de slag, ga ik extra toetsen wat het niveau is en waar het probleem ligt. Vervolgens kan ik leerlingen doorverwijzen als het echt niet goed gaat maar dat is slechts de laatste stap. Eerst gaat daar dus een heel eigen toetstraject aan vooraf. 

 

-        Hoe lang duurt een begeleidingstraject gemiddeld? 


Dit is een vraag die niet eenvoudig te beantwoorden is. Dat verschilt natuurlijk flink per leerling. Sommige leerlingen die heb ik maar een paar keer. Meestal als het is om te kijken of er een probleem is. Soms blijkt dat dat niet het geval is en dat externe factoren zorgen voor problemen met bijvoorbeeld een taal- of rekenprobleem. Als er wel echt een 'probleem' is dan kan het wel 1 of 2 jaar duren. Bij kinderen met bijzonder gedrag soms zelfs wat langer. Dat wisselt heel erg per leerling.

 

-        Welke materialen gebruik je voor het signaleren? 


Er worden verschillende materialen gebruikt, materialen zoals: AVI toetsen, risico dyslexie screening, DMT toetsen, observaties, gesprekken en nog vele andere middelen, afhankelijk van de situatie van het kind. 

 

-        Wat is jouw rol binnen de school met oog op passend onderwijs? 

Het signaleren van problemen bij bepaalde vakken of soms ook gedragsproblemen. Problemen is ook een groot woord, het gaat meer om de kinderen een duw in de juiste richting te geven zodat wij beter kunnen voldoen aan hun leerbehoefte. Dat is dan ook het voornaamste doel. Voldoen aan de leerbehoefte van leerlingen die soms net wat extra behoeften nodig hebben.

 

Wat is zinvol om mee te nemen naar onze school

 

Wat ik belangrijk vind om mee te nemen naar onze school is dat de school ieder kind passend onderwijs kan bieden. Voor alle kinderen moet er een plek zijn en voor sommige kinderen betreft dit extra zorg. Tot op zekere hoogte kunnen wij heel veel extra zorg bieden en dat doen we graag om de kinderen zo goed en zo veel mogelijk te kunnen helpen. Dat is het mooie aan onderwijs en dat geldt denk ik voor elke school.